Τάμτα | Δεν είμαι ότι νομίζεις + στίχοι

Δεν είμαι ότι νομίζεις, αυτός είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού που μόλις κυκλοφόρησε η Τάμτα. Στο νέο τραγούδι της Τάμτα «Δεν είμαι ότι νομίζεις» την μουσική έχει γράψει ο Γιώργος Σαμπάνης και οι στίχοι είναι της Ελένης Γιαννατσούλια.

Μετά από την περσινή της επιτυχία με τον τίτλο «Γεννήθηκα για ‘σένα» η Τάμτα επιστρέφει ξανά με νέο τραγούδι. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι «Δεν είμαι ότι νομίζεις» και είναι ένα ποπ δυναμικό και χορευτικό κομμάτι και μια από τις επερχόμενες επιτυχίες της σεζόν.

Η Τάμτα ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του νέου της τραγουδιού «Δεν είμαι ότι νομίζεις» συνεχίζει και τις εμφανίσεις της στο Acro club. Στις εμφανίσεις της στο Acro club συνεργάζεται με τον Γιώργο Σαμπάνη και μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να κλέψουν τις εντυπώσεις. Η συνεργασία του σχήματος Σαμπάνης Τάμτα έρχεται να επισφραγιστεί με το νέο τραγούδι της τραγουδίστριας «Δεν είμαι ότι νομίζεις» για το οποίο ο Γιώργος Σαμπάνης έγραψε την μουσική.

Περισσότερες πληροφορίες για το Acro club και το σχήμα Σαμπάνης Τάμτα εδώ

Τάμτα Δεν είμαι ότι νομίζεις στίχοι | Tamta den eimai oti nomizeis lyrics

Όταν η καρδιά σε κατηγορεί που δεν πήρες ρίσκο
αν καθώς ξυπνάς νιώθεις μια πικρή γεύση στον ουρανίσκο
είναι ο έρωτας που τον σκότωνες μ’ όπλο το μυαλό μου μωρό μου
είναι το όνειρο πως θα διόρθωνες το σκισμένο εγώ μου…

Δεν είμαι κύκλος που κλείνει και φως που το σβήνει το χέρι σου κι αν
άλλο χέρι κρατάς θα με θυμίζουν βιτρίνες, οι μέρες, οι μήνες,
οι δρόμοι που νύχτες θα τους περπατάς, που θα πας;;;

Εγώ δεν είμαι ότι νομίζεις, δεν είμαι δώρο που χαρίζεις
ότι μ’ έσπασες ελπίζεις, όμως έχασες, δε με ξέχασες
εγώ δεν είμαι ότι νομίζεις, δεν είμαι μνήμη που ραγίζεις
ότι μ’ έσπασες ελπίζεις, όμως έχασες, δε με ξέχασες…

Αν μια νύχτα δεις έξω μια σκιά τρύπια από σφαίρα
στα δυο μια στιγμής να σε διαπερνά σα μαχαίρι η μέρα
θα ναι η τύψη σου που δεν έριξε το νερό απ’ τ’ αλάτι στα λάθη
κάτι μέσα σου που απέρριψε τη δική μου αγάπη…

Εγώ δεν είμαι ότι νομίζεις, δεν είμαι δώρο που χαρίζεις
ότι μ’ έσπασες ελπίζεις, όμως έχασες, δε με ξέχασες
εγώ δεν είμαι ότι νομίζεις, δεν είμαι μνήμη που ραγίζεις
ότι μ’ έσπασες ελπίζεις, όμως έχασες, δε με ξέχασες…